صادق زیباکلام در گفت‌وگوی نوروزی خود با سالنامه آرمان امروز با گلایه از رفتارهای حجت الاسلام روحانی چرایی عدم نزدیکی سیاسی خود به دولت یازدهم را بیان کرد و در همین راستا اظهار داشت: «در همان دوران ماه عسل آقای روحانی رفتند به نخستین سفر استانی‌شان به اهواز؛ سوار یک ماشین روباز شدند و ملت هم بدنبال‌شان می‌دویدند. حالم از آن صحنه بد شد. همان شب یک یادداشت نوشتم و گفتم آقای روحانی این کارهای پوپولیستی چیه میکنید؟ خوب اگر این کارها خوب بود آقای احمدی‌نژاد از این کارها میکرد دیگه چرا به شما رأی دادیم.»[1]
پس از عدم حضور روحانی در جلسات مجمع تشخیص مصلحت به سبک اعتراضی احمدی‌نژاد؛ فعالان سیاسی اصلاحات برخلاف زیباکلام پیشنهاد رفتارهای احمدی‌نژادی به روحانی می‌دهند؛ این افراد حضور خواستار حجت‌الاسلام روحانی در بین مردم شدند این در حالی است که آنان رفتار احمدی‌نژاد را پوپولیستی و مردم فریب می‌نامیدند؛ روزنامه اصلاحطلب قانون در همین راستا نوشت: «لطفاً در سفرهای استانی به سراغ روستاهای محروم بروید. رودررو با مردم گفت‌وگو کنید و اجازه بدهید حضور مسئولان طراز اول کشور را در میان خودشان حس کنند. کشور را از تهران می‌توان اداره کرد، اما قلب مردم در میان دیوارهای خشت و گلی می‌تپد. باور کنید که آنها جز توجه و ارزش‌گذاری هیچ‌چیز از رئیس‌جمهورشان نمی‌خواهند.»[2]
حال این سؤال در افکار عمومی ایجاد می‌شود که حسن روحانی همچنان برخلاف شعارهای خرداد 1392 به رفتارهای پوپولیستی در سال آخر ریاست جمهوری ادامه میدهد؟ و این شباهت رفتاری با محمود احمدی‌نژاد به کجا می‌رسد؟
